[FIC TaoKacha ] IF...ถ้า by Jibi_Babe
update! IF... [FICLET AF8] ก็กูจะเอา...แล้วใครจะทำไม Special VALENTINE DAY 15/02/55...
ผู้เข้าชมรวม
13,431
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
IF.ถ้า
---------------------------------------
...ขอเอารายชื่อคนซื้อฟิคออกแล้วนะคะ...
อยากอ่านฟิคใหม่กันก็ต้องบิ้วไรเตอร์กันเองนะคะ
ช่วยกันบิ้วนะเราจะได้ฟินกันถ้วนหน้า>///<
ประกาศ!!
เดี๋ยวกล้วยจะเปิดหน้าฟิคเรื่องใหม่ไว้ลงฟิคใหม่ๆนะคะ
ต่อไปไม่ต้องทิ้งเมลกันแล้วจะปล่อยอ่านแบบชิลๆเลย
แต่ถ้าใครอยากอ่านของเก่าก็คงต้องทิ้งเมลไว้เหมือนเดิม
หน้าฟิคหน้าใหม่จะลงฟิคเต๋าคชาแล้วก็คู่เนตไอดอลด้วยนะคะ
รวมๆกันไปใครชอบคู่ไหนก็จิ้มเข้าไปอ่านแค่นั้น
ยังไงก้รอติดตามผลงานของเจ๊บิกันด้วยนะคะ
ขอบคุณคะ^^
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
IF
---------------
จากนักเขียนคนสวย : ออกตัวก่อนว่า
แต่งแบบฮาๆ ไม่มีสาระ แค่เอาความน่ารักของคู่นี้มาแต่งนะ มันน่ารักดี เมื่อวานเห็นเขางอนกันเฉยๆ!!!!!!!!
[SF AF8-1] ถ้าจะงอน!!!!!!!!!
“ตื่นได้แล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”เสียงลั่นๆ ทำให้คนที่นอนกองกันอยู่ต้องสะดุ้งเฮือกขึ้นมา เพียงแต่กลับลุกขึ้นมาไม่ได้เสียที
เจ้าตัวเลยได้แต่นอนมองแสงสีขาวที่ลอยเด่นอยู่เหนือหัว ถึงเวลาที่เขาควรจะลุกจากที่นอนแล้ว...เพียงแต่เขาไม่อยากลุกจากที่นอนในตอนนี้ ส่วนหนึ่งคงเพราะลุกไม่ได้มากกว่า แต่ที่จริงแล้วก็เพราะอ้อมแขนแข็งแรงที่พาดผ่านร่างกายอยู่ตอนนี้ มันทำให้เขาอยากซุกตัวอยู่ใต่ความอบอุ่นนี้ไม่อยากไปไหน
ดวงตาเรียวเล็กที่บ่งบอกความเป็นคนไทยเชื้อสายจีน มองไปยังที่นอนด้านข้างที่มีอีกคนจับจองอยู่น้อยๆ เสียวหน้าหล่อไสตล์ลูกครึ่งนั้นทำให้เขายิ้ม
"มองอะไร...คชา"เสียงทุ่มนุ่มมีเสน่ห์บอกน้อยๆ เจ้าตัวเลยได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ ยิ้มบางๆส่งไปให้ หากอีกคนกับกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น
"ป่าว...ลุกได้แล้ว..สายแล้ว เดี๋ยวคุณครูมา"คชาบอกน้อยๆ ด้วยความที่มีฉายาหน้าเดียวเขาจึงไม่ได้แสดงอารมณ์มากนัก หากอีกคนก็รู้ดี
“ปล่อยได้แล้ว เดี๋ยวครูมา กล้องก็ถ่ายอยู่ด้วย”คชาย้ำเบาๆอีกครั้ง เพราะเพิ่งตื่นเขาเลยยังไม่ได้ติดไวเรสที่ตัว การกระซิบกันทำให้คนอื่นไม่ได้ยินอะไรมากนัก
“ใครๆก็รู้ว่าเราสนิทกัน”คำพูดสั้นๆ เรียกรอยยิ้มบางๆให้ใบหน้าที่เรียบเฉยนั้น หากแขนเรียวบางก็พยายามแกะอีกคนออกจากตัว โดยไม่พูดอะไร
เต๋าทำหน้าเสียดายเล็กน้อย หากแต่เขาก็โอนอ่อนตาม ไม่อยากให้มีเรื่องต้องงอแงกันในตอนเช้าๆแบบนี้..คชาจึงได้ลุกขึ้นสมใจอยาก
แต่ไม่วายเจ้าตัวกลับเอาใจโดยขยับมือเล็กๆไปตบลงที่หลังขาวของคนขี้เซา แล้วจึงลุกออกไป เพียงให้แค่ชายหนุ่มมองตามเท่านั้น
ความอึดอัดที่มาพร้อมชื่อเสียง คือ..การที่เราต้องถูกจับจ้องอยู่ด้วยสายตาของคนนับล้าน จึงไม่สามารถแสดงความรักได้นอกจากเพื่อนสนิทเท่านั้น
.
..
หลังจากอาบน้ำเสร็จเหมือนเคยที่ทั้งคู่จะต้องนั่งทานข้าวคู่กัน และโจทก์เพลงของสัปดาห์นี้เป็นเพลงลูกทุ่งลูกกรุง และยังเป็นเพลงคู่ด้วย ใจก็หวัง..ว่ามันจะดีกว่านี้ ถ้าเราได้คู่กัน แต่มันก็พลาดที่คชาได้คู่กับเฟรม ใช่ว่ามันจะไม่ดี เพียงแต่มันคงไม่ดีเท่า ถ้าเขาจะได้คู่กับเต๋า
"คชา!!!!!! มาซ้อมเพลงกัน..."เสียงเรียกทำให้คนที่นั่งเกยกันนิดๆ ต้องหันมามอง และลุกออกไปแบบเงียบๆ ไม่วายชายตามองคนที่นั่งเกยเขานิดๆ
เต๋าเองก็ไม่ได้ว่าอะไร หากเพียงมองเขาแค่นิ่งๆ ด้วยใบหน้าที่แสนเหวี่ยงเท่านั้น แน่นอนเขาพูดอะไรไม่ได้ แม้ตอนนี้เขาอยากอยู่กับคชามากกว่าซ้อมเป็นไหนๆ
ไม่ใช่ว่าเจ้าตัวเล็กเองก็ไม่อยากอยู่ เพียงแต่เขาจะปฏิเสธอย่างไรได้ ยิ่งเห็นสายตาของเต๋าที่มองมา เขาเองก็ยิ่งไม่อยากลุกจากที่ตรงนี้ เลยได้แต่เอามือไปบีบนวดไหล่กว้างอย่างเอาใจ เพียงแต่คนที่เอาแต่ใจนั้นสะบัดออกเบาๆ ราวกับต้องการบอกว่าเขาไม่สบอารมณ์
นั้นทำให้คนเอาใจเขาหน้าตึงไปเล็กน้อย เขาจึงลองทำดูอีกซักครั้ง เผื่อว่าอีกคนจะดีขึ้น หากชายหนุ่มก็ยังคงทำเช่นเคยราวกับไม่ใส่ใจ จนเจ้าตัวได้แต่ทำหน้านิ่งมากกว่าเก่า
“ถ้าอย่างนั้นไปก่อนนะ”คชาบอกแค่เพียงสั้นๆเท่านั้นก่อนที่เขาจะเลือกเดินออกมา เขาตามอารมณ์เต๋าไม่ทันแม้แต่น้อย พาลคิดไปว่า เรื่องแบบนี้มันน่าจะเข้าใจได้ง่ายๆไม่ใช่หรืออย่างไร ว่าตอนนี้มีคนจับจ้องอยู่มากมาย
ที่เป็นอย่างนี้ยังลำบากไม่พอหรือยังไง..ถ้าต้องง้องอนกัน แล้วเขาจะง้ออย่างไร
คนตัวเล็กจึงเลือกเดินออกมาอย่างเงียบๆ และปล่อยให้สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นผ่านไป แม้ว่ามันจะเป็นตะกอนที่ตกอยู่ในหัวใจ ตอนนี้เขามีโอกาสเข้ามาในบ้านเพื่อศึกษาความฝันของตัวเอง เขาควรจะเลือกเก็บเกี่ยวมันเอาไว้ให้มากที่สุด ถึงแม้เรื่องเต๋าจะสำคัญมากแค่ไหนก็ตาม
ทิ้งให้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่อารมณ์เสียอยู่คนเดียว เพราะอันที่จริง เขาก็ไม่ได้อยากทำแบบนั้น เพียงแต่
เขาแต่กลัว
.กลัวว่าถ้าหากคชายังต้องทำตัวติดกับเฟรมแบบนี้ เหมือนที่เขาเคยทำก่อนหน้า แล้วอีกคนล่ะจะเปลี่ยนไปไหม รู้ว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ก็อดหงุดหงิดไม่ได้เลยจริงๆ
“เฮ้อ
ไปซ้อมบ้างดีกว่า..”เจ้าตัวเลยได้แต่คิดเอาว่าเขาควรจะไปหาอะไรทำโดยไม่ให้มันฟุ้งซ่านบ้างก็พอ..
..
.
“~~~**”
เสียงร้องเพลงที่ดังอยู่รอบตัวนั้นบอกได้เป็นอย่างดีว่า เพื่อนสมาชิกภายในบ้านกำลังแยกย้ายไปตามจุดต่างๆของบ้านเพื่อหามุมของตัวเองในการซ้อมเช่นกัน
เพียงแต่คนที่ออกตัวเร็วอย่างคชาและเฟรมที่นำซ้อมไปจึงมีการพักเบรคเร็วกว่าคนอื่นเป็นเท่าตัว เสียงหัวเราะแว่วๆมาของคนสองคนทำให้คนที่กระหายน้ำอย่างคชาได้แต่คิดเอาว่าคู่ไหน ที่ใช้ตรงนี้เป็นที่ซ้อม
หากรอไม่นานเลย ภาพคำตอบก็วิ่งเข้าใส่
เต๋าและจอยกำลังนั่งซ้อมกันอย่างอารมณ์ดี ต่างจากเมื่อกี้ ตอนที่เฟรมวิ่งเขามาชวนเขา เมื่อกี้ยังอารมณ์เสียใส่เขา แต่ตอนนี้กลับยิ้มอารมณ์ดีที่จอยอยู่
“คชา
น้ำจะหกหมดแล้ว..”เฟรมที่เดินตามมาทักขึ้นทำให้เจ้าตัวที่กำลังเทน้ำใส่แก้วสะดุ้งเฮือก พร้อมกับทำหน้าแหยๆ
แต่เสียงที่เรียกนั้น ก็เรียกสายตาคนที่นั่งมองอยู่ได้เป็นอย่างดี เห็นเป็นเฟรมและเจ้าตัวเล็กของเขากำลังก้มๆเงยๆ ช่วยกันเช็ดน้ำที่หกอยู่นั้นเอง เจ้าตัวเลยคิดเอาว่าจะเดินเข้าไปช่วยเสีย
หากยังไม่ทันก้าวถึงตัว..อีกคนที่เงยหน้าขึ้นมองมากลับรีบเช็ดน้ำที่นองเต็มพื้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเดินหนีไปทันทีทันใด จะเรียกว่าเดินเบียดไหล่ออกไปเลยก็ว่าได้
แต่เรื่องนั้นคงไม่ใช่เรื่องที่เจ้าชายหนุ่มจะตกใจขนาดนั้น แต่เรื่องที่ทำให้เขาตกใจ คงเป็นสายตาตัดพ้อที่แสดงความรู้สึกของคชาต่างหาก
ส่วนคนที่เดินหนีออกมาก่อนก็ได้แต่น้อยใจกับตัวเอง เดินหงุดหงิดเข้าไปใน
ห้องน้ำ ใช่..มันต้องเป็นห้องน้ำนี่ล่ะ เพราะใครล่ะจะมาซ้อมร้องเพลงในห้องน้ำเวลาแบบนี้
เจ้าตัวเล็กได้แต่นั่งคิดเอาเองเงียบๆ ใครเขาจะกล้าโวยวายให้โลกรับรู้ไปด้วยว่าเขาน้อยใจเต๋า เดี๋ยวงานนี้ได้เป็นข่าวใหญ่ดังไปทั่ว
เพราแค่นี้ก็พอจะรู้ว่าคนข้างนอกกำลังระแคะระคายความสัมพันธ์เกินเพื่อนที่อยู่ในบ้านแล้วตอนนี้
แต่แล้วมันน่าน้อยใจจริงๆไหมล่ะ ไม่ว่าอะไรๆ สำหรับเต๋า คชาคนนี้ก็ทำให้ จะกินน้ำ จะกินขนม หิวข้าว จะเอาโน้น จะเอานี้ คชาก็จะหามาให้ คชาทำอะไรกิน เต๋าอยากกินด้วย คชาก็เดินกลับไปหา ไปเอามาให้ เต๋านั่งอ่านหนังสือหิวน้ำ คชาก็เอามาวางตั้งตรงหน้าให้
แล้วมันน่าเสียใจไหมที่มาเหวี่ยงใส่เขา แต่ไปหัวเราะระริกระรี้กับคนอื่น!!!!!
คนตัวเล็กแสร้งหยิบเนื้อเพลงที่ติดตัวมาขึ้นมาอ่าน เขารู้ว่าตอนนี้กล้องยังคงจับเขาอยู่ตลอด ไม่มุมไหนก็มุมไหน เขาไม่รู้หรอกว่ากล้องมุมไหนจะถ่ายอยู่ เพียงแต่เนื้อเพลงนั้นไม่ได้เรียกสมาธิเขาซักนิด
สมาธิของเขาอยู่ที่ คนชื่อ เศรษฐพงษ์ หมดแล้ว
..
.
และวันทั้งวัน บรรยากาศอึมครึมของสองคนที่เคยทำตัวติดกันก็เข้าสู่ช่วงวิกฤตมากขึ้น เมื่อคชาเริ่มตีตัวออกห่างไปเกาะติดอยู่กับคู่ร้องเพลงประจำสัปดาห์นี้มากขึ้น นั้นคือ เฟรม ผู้ซึ่งไม่รู้ตัวเลยว่าถูกดึงเข้ามาในอาณาจักรเต๋าคชาอย่างสมบูรณ์แบบ ในฐานะกันชนของคชาเสียด้วย
เพราะไม่ว่าเต๋าจะเดินเข้าใกล้ คชาก็จะเลือกเดินหนี ถ้าเต๋าเข้ามาทางซ้าย คชาก็แทบจะเดินหนีไปจนสุดมุมห้องเลยก็ว่าได้ เล่นเอาคนตามง้อ เพราะความผิดตัวเองถึงกับเครียดเลยทีเดียวเชียว
แต่ก็อีก
ความผิดของคชามาตั้งแต่แรกหรือก็ไม่ใช่
“เฟรม เราว่านะตรงนี้มันแปลกๆ”คชาที่กำลังซ้อมร้องอยู่เอามือเอื้อมไปชี้ตรงเนื้อเพลงท่อนที่ต้องประสานกันนิดๆ ก่อนจะกลับมามองของตัวเอง
“อ้าวหรอ
เดี๋ยวเราลองดีดใหม่ละกัน”เจ้าของสำเนียงติดเหน่อบอกน้อยๆ ก่อนจะกรีดนิ้วไปตามสายกีตาร์อย่างที่อีกคนแนะนำซึ่งเห็นว่ามันผิดจริง
“ตอนได้โจทก์เพลง เรานึกว่าคชาต้องแต่งหญิงซะแล้วดิ”เฟรมพูดติดตลกเล็กน้อยก่อนมองใบหน้าหวานใสน้อยๆ ด้วยรอยยิ้มขำ
“ก็อยากอยู่หรอก ท่าทางจะฮาดีนะ ท้าทายดีนะ..ไหนๆพี่แพรวก็ แต่งสาวมาแล้ว ถ้าเราแต่งหญิงบ้างน่าจะเป็นสีสันสุดๆอะ”คชาทำหน้าตายบอกนิ่งๆ แต่คนฟังนี่ซิฮาครืน นึกภาพตามแล้วท่าทางมันจะออกมาสวยพิลึก
แต่มีหรือคนที่มองอยู่ไกลๆจะพอใจ แน่นอน
พ่อเศรษฐพงษ์ ไม่พอใจอยู่แล้ว แต่สถานการณ์ตอนนี้ไม่น่าชักชวนให้เขาทำตัวไม่ดีใส่คชารอบสอง เขารู้ดีว่าการโกรธของคชามีสามระดับ ระดับแรกโวยวายแบบพองาม ระดับสองคือคชาจะเริ่มเงียบ และระดับอันตรายคือ คชาจะไม่คุย ไม่มองหน้าเต๋า
ซึ่งปัจจุบัน เข้าขั้นสามแล้ว เขาจึงไม่อยากกวนน้ำให้ขุ่นขึ้นไปอีก
“อ้าว พี่เต๋า..มายืนทำอะไรตรงนี้ล่ะ”เสียงแหลมๆของแพรวาเรียกเอาคนทั้งห้องหันมองอย่างสน รวมไปถึงคู่ซ้อมที่แอบแยกตัวออกมาซ้อมที่ Hall ด้วย
คนที่เลือกออกมาตรงนี้คือ คชาเอง เพราะเขาคิดว่าอย่างน้อยก็ปลีกวิเวกและไม่ต้องเจอหน้าเต๋าซักพัก
ชายหนุ่มจึงได้แต่เงียบ เขาไม่มีคำตอบของคำถาม ที่แพรววาถามมา ส่วนคนถามที่ถูกเจ้าจอยใช้ให้มาตามหาเต๋าเลยได้แต่ทำหน้างงๆก่อนจะเดินกลับเข้าบ้านไปอีกครั้ง โดยไม่ลืมบอกเจ้าตัวเขาก่อนไป
“เออ..พี่จอยให้มาตามบอกว่าจะซ้อมร้องประสานน่ะ”แพรววาว่าพลางตบบ่ากว้างเบาๆ หลังจากทำหน้าที่ของเองเสร็จสิ้น
คชาที่มองอยู่ห่างๆ จ้องตรงไปที่ดวงตาคมของอีกฝ่ายนิ่งๆ ก่อนที่จะเบือนหน้าหนีไปที่อื่น ถ้าหากเขาลุกหนีไปตอนนี้แล้วล่ะก็ ทุกอย่างมันจะเป็นพิรุธอย่างมากแน่ๆ
“คชา
”เสียงทุ้มเรียกเบา เพื่อให้คนที่หันหนีหันมามอง
“มีอะไร..”อีกคนที่เสียงติดนิ่งๆ ตอบไปเบาๆ วันนี้เขาแทบไม่ได้มองหน้าของเจ้าของเสียงเลยตั้งแต่เข้าสายๆของวัน จนตอนนี้ก็เกือบห้าทุ่มกว่าแล้ว
“อยากเข้าห้องน้ำ ไปอาบน้ำ เหนียวตัว ไปด้วยกันไหม”เต๋าพูดช้าๆเนิบๆ หากคนฟังก็ได้แต่นิ่งไป ไม่มีคำตอบ
คนกลางอย่างเฟรมที่เริ่มเห็นบรรยากาศมาคุ เลยไม่อยากจะเป็นตัวสร้างความร้าวฉานเท่าไหร่นัก และที่แน่ๆ เขาเองก็ถูกคชาเกาะมาทั้งวัน จนเริ่มรู้สึกว่าตัวเองอาจโดนรังสีทำลายร้างจากคนมาใหม่เอาได้ง่ายๆ เลยนึกอยากช่วยบ้าง
“เมื่อกี้เห็นบ่นอยากอาบน้ำไม่ใช่หรอ พอดีเลยเนี่ยจะได้มีเพื่อน คชาก็ไปซิ เราอยากซ้อมต่อีกนิดเดียวตามไป”เฟรมว่าเอามือสะกิดอย่างรู้งาน ในขณะที่เจ้าคนตีมึนนั้น หันมามองดังขวับ
กูบอกตอนไหนเฟรมว่ากูอยากไป
แต่ถ้าหากปฎิเสธต่อไปดูท่าทางจะเป็นการต่อความยาวสาวความยืด และดูท่าทางของคนที่เดินโต้งๆมาชวนเขาไปอาบน้ำก็ท่าทางจะไม่ยอมลงให้ด้วยเหมือนกัน
“รอแป่บ..”สั้นๆ เซ็งๆ แบบไม่เต็มใจนี่ล่ะ ครบองค์ของการงอนอย่างสมบูรณ์แบบ เจ้ากระต่ายขี้งอนเลยเก็บข้าวของของตัวเองบางส่วน ก่อนจะเดินตามอีกคนออกไปอย่างแกนๆ
.
.
คชาเดินตามเข้ามาในห้องน้ำ อีกครั้งที่ห้องน้ำมีประโยชน์ ทั้งๆที่ชวนมาด้วยกัน แต่ในห้องน้ำกลับเงียบราวกับไม่มีสิ่งมีชีวิตอาศัย
คชาที่กำลังง่วนอยู่กับการเก็บของเข้าล๊อคเกอร์พร้อมกับเตรียมหยิบชุดนอนออกมาจากตู้ ในขณะที่เต๋าน่ะถอดเสื้ออกเตรียมเข้าห้องอาบน้ำแล้ว
และแน่นอนไวเรสถูกถอดออกไปเป็นที่เรียบร้อยเช่นกัน
นายลิงเผือกเต๋าที่ทำอะไรรวดเร็วอยู่แล้วจึงเดินนำเข้าก่อนเป็นคนแรก ในขณะที่คชาเองก็ยังอยู่ครบดีเกือบทุกอย่าง ถอนหายใจแรงๆอยู่หน้าล๊อคเกอร์ของตัวเอง ฟังเสียงสายน้ำไหลแล้วก็หนักใจขึ้นมาอีก
จะเดาให้ถูก..ไม่ซิ ไม่ต้องเดาเลยก็รู้ว่าที่ตามมาอาบน้ำด้วยกันคือจะเรียกเคลียร์ และไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นไหม..เพราะฉะนั้น
ก็ใส่เสื้อผ้าไปถอดในห้องอาบน้ำนี่ล่ะปลอดภัยสุด
คชาหยิบเอาผ้าเช็ดตัวติดมือเข้าไปด้วยกัน ทำทีเป็นว่าจะอาบน้ำต่อหน้ากล้อง จนกระทั้งถึงจุดสิ้นสุดที่สายตาอิเล็คทรอนิคนั้นจะจับได้
หมับ!!!!
แรงคว้าเข้าที่ต้นแขนทำให้เขาเข้าไปอยู่ห้องอาบน้ำห้องสองที่เขาเดินผ่านเข้ามา จนแทบทันที่กำแพงมนุษย์สีขาวที่เปียกไปด้วยหยาดน้ำ นั้นล้อมรอบเขาไว้
“จะอาบน้ำ ทำไมไม่ถอดเสื้อผ้า..”อีกคนว่าพลางเอาหน้าเข้าใกล้ หากคนฟังได้แต่เบือนหน้าหนี แน่นอน ทั้งจุดลับตา และเสียงสายน้ำกลบคำพูดของพวกเขาไปหมดแล้ว
“ถามทำไมไม่ตอบล่ะ..”ชายหนุ่มว่าพลางกดจูบที่หน้าผากมนเบาๆ ราวปลอบเด็กดื้อ
“แล้วทำไมต้องตอบ”คชาที่พยายามเอาหน้าหนี ทั้งๆที่รู้ว่าใจกำลังอ่อนยวบไปกับการกระทำของอีกคน
“โกรธอะไร”เจ้าของใบหน้าหล่อถามเล็กน้อย เอามือแตะใบหน้านิ่งๆของอีกฝ่ายให้หันมามองหน้า
“แล้วโกรธอะไรก่อนอะ..”คชาถามกลับบ้างมองหน้าคนพูดอย่างหาเรื่อง หากพอสบสายตาพราวของอีกคนก็ชักคิดผิดแล้วที่จะสู้ตา
“โกรธ..ที่ไปซ้อมกับเฟรม อยากอยู่ด้วย แค่นั้น”เต๋าเลือกที่จะตอบความเป็นจริง เพื่อรอดูคำตอบของอีกคนเช่นกัน
“แล้วมาเหวี่ยงใส่ทำไม ไม่มีเหตุผลก่อนเองนะ”เจ้าตัวเล็กว่า ปากบางเริ่มเบะขึ้นราวกับเตรียมพร้อมรบ เปิดศึก
“ก็มันทำอะไรไม่ได้นี่ อยากทำ..แต่ทำไม่ได้”
“เหวี่ยงใส่แล้วไปหัวเราะมีความสุขกับคนอื่น..แล้วจะให้ยังไงอะ..”คชาว่าอย่างหาเรื่อง ในเมื่ออีกคนพูดตรงๆ ตัวเขาเองก็ไทชม่เห็นเหตุผลที่จะปิดบังเช่นกัน
“หึง??”เต๋ามองใบหน้านิ่งเหวี่ยงนั้นอย่างชอบใจ อยากบอกว่า เวลาที่คชาโวยวายเขาชอบมองนะ มันน่ารักดี ไม่ใช่แบบนิ่งๆที่เป็นเมื่อเช้านะ แต่ตอนโวยวายนี่ล่ะ มันน่ามอง
“ไม่ได้บอกเลย..เรื่องนี้ใครเริ่มก่อนล่ะ แล้วมันน่าไหมอะ”คชาว่าพลางมองอีกคนด้วยสายตาถูกกล่าวหาและไม่พอใจ
“ โอเค
เต๋าผิด..เต๋าขอโทษ เต๋าไม่มีเหตุผลเอง..”เต๋าบอกออกมาเสียงอ่อน และยอมรับมันออกมาแบบง่ายๆจนคนฟังเกือบหลุดยิ้มขำออกมา
หากคชาเองก็เลือกที่จะเงียบ..เขาไม่รู้จะตอบอีกคนว่าอะไรเหมือนกันนี่ซิ
“คชา..เต๋าขอโทษ
หายงอนเถอะนะ..”เต๋าว่าพลางโน้มตัวเข้าไปใกล้กว่าเก่ากระซิบที่ข้างหูอีกคนเบาๆ พอให้สายน้ำที่ดังอยู่แล้วช่วยกลบมันจนมิด..
“คชา..แค่นี้ก็หลงจนจะแย่อยู่แล้ว..อย่าให้ถึงขนาดต้องจับปล้ำง้อเลยนะ
มันทำลำบาก..”เท่านั้นล่ะ.. พ่อคชา นนทนันท์ อัญชุลีประดิษฐ์ แทบดีดตัวผึง ประมาณว่า
โดนของร้อนเลยก็ไม่ปาน
“ไอ้ทะลึ่ง..ลามปาม ปล่อยเลย จะไปอาบน้ำแล้ว เดี๋ยวคนดูเขาจะหาว่ามาตายในห้องน้ำหรือยังไง
”คชารีบผลักอีกคนออกก่อนจะเดินหูแดง ไปห้องน้ำข้างๆ พร้อมปิดประตูล๊อคอย่างแน่นหนาเลยทีเดียวเชียว
“อ้าว
ยังไม่ตอบเลยว่าหายยัง..”อีกคนตะโกนข้ามมา ทำเอาเจ้าตัวอยากจะยื่นมือไปตบกระโหลกหล่อๆของเจ้าตัวเหลือเกิน!!!
“หายแล้วโว้ย!!!!!!!!!!!!!!”
เชื่อเถอะ
หลังจากออกจากห้องน้ำไปครั้งนี้ คุณผู้ชมขาทั้งหลายคงได้เห็นพ่อสองหน่อนี้เซอร์วิส พร้อมกับตัวติบหนับมากกว่าเก่าอีกเชื่อเถอะค่ะคุณขาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
********************************************************************
ตอนด้านบนเป็นแค่ตอนแรกใน9ตอนที่ออกมาตอนนี้นะคะเอามาลงเป็นแซมเปิ้ลไว้
ถ้าใครอยากอ่านตอนที่เหลือรบกวนตามไปขอในทวิตเตอร์นะคะ
หรือสำหรับคนที่ไม่ได้เล่นทวิตเตอร์ก็ทิ้งเมล์ไว้ก็ได้คะแล้วจะส่งลิงค์ให้
เพราะบางตอนค่อนข้างไม่เหมาะสมที่จะเอามาลงคะ
ขอฟิคให้ขอที่ทวิตพี่บิ(ไรเตอร์) เองนะคะ Twitter : @Jibi_Babe
ถ้าสอบถามเรื่องรวมเล่มถามกล้วยที่ Twitter : @KKhankluay
ขอบคุณคะ
nu eng
ผลงานอื่นๆ ของ KKhankluay ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ KKhankluay
ความคิดเห็น